Er waren verschillende personen aanwezig afgelopen vrijdagavond: de sufferd, de kluns, de sukkel, de knoeier, de domoor, de koekebakker, en de beuzelaar. Verder waren de briljante, de spitsvondige, de creatieve, de gelukzalige, de geniale, de ontzagwekkende en de leperd ook van de partij. Verrassende uitslagen, maar voor de winnaars misschien toch niet zo verrassend. Zelf behoorde ik afgelopen vrijdag tot de eerste groep.

Mirsad Džanić kwam met wit tegenover Eugène Koomen te zitten. Lange tijd was de stelling in evenwicht, totdat Mirsad wat druk op wist te voeren op de 7e rij met paard en toren op de zwarte damevleugel. Beide spelers hadden nog twee torens en een paard. Voor veel schakers is het van tijd tot tijd herkenbaar, dat je in plaats van met paarden op het bord met ezels schaakt. En tja, wanneer je jezelf daarmee gaat confirmeren, dan loop je het risico dat je gaat balken in plaats van dat je eerst goed het hele bord in ogenschouw neemt om vervolgens de juiste zet te vinden. Koomen ging nat met een blunder door zijn toren op een veld neer te zetten, waar een paard van Mirsad naar toekeek.

Een ander opzienbarend resultaat kwam voort uit de partij van Henk van Ginkel tegen Tian Harmsen. Harmsen had afgelopen seizoen al verschillende keren het geluk aan zijn zijde. Maar blijkbaar weet hij regelmatig zijn tegenstanders te verleiden om hele domme zetten te doen. En wanneer Harmsen eenmaal op voorsprong komt, geeft hij het niet meer zo makkelijk weg.. Zo ook deze keer, een kwaliteit voorsprong, en dan langzaamaan de stelling uitbuiten. Door de winst op Van Ginkel stijgt Tian naar de zeer verdienstelijke vijfde plek op de ranglijst.

Nog een bijzondere partij volgde in het treffen van Brouwer tegen Keesman. En Brouwer is hier niet de koekebakker! De rechterarm van Brouwer is bij aanvang van de partij enorm opgezwollen. Ik dacht nog dat ik hiernaar keek: “Volgens mij zit er ergens een aap in die mouw.” En ja hoor, wat bleek. . . . . aan het eind van de partij was die arm weer normaal. Hieronder volgen enkele bijzondere momenten in hun partij.

Na 17 zetten heeft Alex volgens de engine van Lichess 1.7 punten voorsprong. Wit heeft meer ruimte op het bord.

Op zet 25 wordt Henk hebberig door op b2 te slaan, of hij denkt dat hij hiermee de witte stelling nog enigszins onder druk kan zetten. Alex blijft een koele kikker (met nog steeds die aap in zijn mouw die er zo dadelijk uit wordt getoverd. . .)

Op zet 28 is de situatie voor zwart nog hopelozer dan -ie- al was. De zwarte dame gaat over enkele zetten verloren en keert de arm van Brouwer terug in oorspronkelijke proportie. Knap gespeeld Alex!